“东风吹梦到遥岑”的意思及全诗出处和翻译赏析

duān píng yǐ wèi wáng zhèng shí yuè èr rì yǐ guān shì sù xiáng yún dé wǔ shí liù
端平乙未王正十月二日以官事宿祥云得五十六

dōng fēng chuī mèng dào yáo cén, sì rì tái hén liǎng dù xún.
东风吹梦到遥岑，四日苔痕两度寻。
lín wàng zǐ yī téng fú qì, yán pī gǔ xiàng yìn rén xīn.
邻望紫衣腾佛气，岩披古像印人心。
xīn chuán chā hào yíng céng zhǐ, lǎo nà chéng yún qù zú yīn.
新椽插号营层止，老衲乘云閴足音。
wǒ wèi dēng shān cān shì fǎ, zhǐ jiāng qīng jiā
我为登山参世法，只将倾家
kàn qí yín.
瞰崎崯。