“人情扰扰静中知”的意思及全诗出处和翻译赏析

cì yùn guǎng dōng huáng cáo shí wén qí bù zhōng kòu tuì ér hú xiāng zhī mín fāng bì
次韵广东黄漕时闻其部中寇退而湖湘之民方避

bìng fèi hú shāng lǎn fèi shī, jiàn cān chán yuè xué xī yí.
病废壶觞懒废诗，渐参禅悦学希夷。
zhì fēi hóng hú níng zēng yàn, lù qiè chái láng gèng wèi lí.
志非鸿鹄宁憎燕，路怯豺狼更畏貍。
jié wù cōng cōng chóu lǐ dù, rén qíng rǎo rǎo jìng zhōng zhī.
节物匆匆愁里度，人情扰扰静中知。
yǐ yíng èr qǐng qīn chī lì, hé rì sān jiān kàn jì cí.
已营二顷亲笞笠，何日三间看塈茨。