“催科不拙亦安出”的意思及全诗出处和翻译赏析

wǎn lì pǔ míng sì mén, shí yǐ guò lì chūn, qù chú xī sān rì ěr,
晚立普明寺门，时已过立春，去除夕三日尔，

xiāo xiāo xī xī dí huā fēng, cǎn cǎn dàn dàn yún wù róng.
萧萧淅淅荻花风，惨惨澹澹云物容。
yù xuě bù xuě guān dé nóng, dé guī wèi guī yī guǎn zhōng.
欲雪不雪关得侬，得归未归一莞中。
nián huá zòng liú chūn sì huàn, bàn shēng zuò kè jīn hé hèn.
年华纵留春巳换，半生作客今何恨。
yè lái fēi sǎn dǎ sēng chuāng, biàn kǒng xuě zhēn shù chǐ qiáng.
夜来飞霰打僧窗，便恐雪真数尺强。
cuī kē bù zhuō yì ān chū, wú mín lì suǐ bù rú gǔ.
催科不拙亦安出，吾民沥髓不濡骨。
biān tóu xī qú wèi yàn mián, tiān bù yǔ sù dì liú qián.
边头犀渠未晏眠，天不雨粟地流钱。